Je bent al een tijdje minder blij, maar weet dit aardig te verbloemen…
In de wereld van alle dag lach jij van buiten. Van binnen is het een stuk minder gezellig. Je lijf en jij zijn geen team en je bent moe. Hondsmoe. Daar aan toe geven past niet in je systeem en dus ga je door. Niet teveel nadenken, niet zeuren en je schouders eronder. Werk, opgroeiende kinderen, huishouden, je partner en alles wat daarbij komt kijken. Ouders die zorg vragen, de overgang, en misschien al kleinkinderen waar je de leukste oma voor wil zijn. Over sporten hebben we het dan nog niet eens gehad. Het vraagt wat van je. Zeker omdat je hoopt dat het op één of andere manier makkelijker zou worden. Het leven er niet steeds tussendoor fietst met eindelijk tijd en ruimte voor je eigen verlangens. Helaas, en alle stress die het oplevert blijft ook nog eens letterlijk aan je plakken.
’s Morgen vroeg kom je met moeite uit bed. Eenmaal bij je kledingkast blijf je vertwijfeld staan. Wat zal je nu weer aan doen? Alles wat er hangt, staart je allesbehalve vriendelijk aan. Het past niet meer bij je en dan hebben we het niet alleen over de maat. Je eerste pogingen gaan bij een blik in de spiegel snel weer uit om vervolgens te kiezen voor iets donkers en wijd. Je veilige haven om onopvallend in weg te kruipen, hopend dat je met rust wordt gelaten.
Herken je dit?
✔ Je bent continue aan het rennen en voor alles en iedereen. Terwijl jij alle ballen in de lucht houdt, dringt vermoeidheid zich dwingend aan je op. Daarbij lijkt wat je doet, ook nooit goed genoeg, waardoor je nog harder gaat lopen en dat put je uit. Je vraagt je af hoe het zou zijn als je eens nee zou zeggen. Durfde je dat maar.
✔ Stiekem verlang je van anders doen, maar hoe? Echt weten wat je wilt is lastig en voelt buiten bereik en steeds weer tettert je bemoeierige verstand bezwaren in je oor. Werk combineren met mantelzorgen, huishouden en gezin, maakt je niet altijd tot de leukste versie van jezelf.
✔ Je ontdekt jezelf in een etalageruit en schrikt van je spiegelbeeld. Bezwaard loop je verder, met een nieuwe deuk in je zelfvertrouwen. Had je maar niet gekeken.
✔ Je ziet iemand met een leuke outfit aan en denkt; ‘gaaf’, dat wil ik ook, maar vervolgens schiet direct door je hoofd, dat het bij een ander altijd beter staat dan bij jou en ja, dat doet je humeur geen goed.
✔ Je hebt al vaak gedacht, dat wanneer je wat lichter zou zijn, je ook gelukkiger zou zijn. Helaas is niets minder waar. Ervaring leert dat je vele lijnpogingen later uiteindelijk met nog meer kilo’s opgezadeld bent met uitblijvende geluk hormonen. De overgang is daarbij vaak ook niet helpend.
En wat nu?
Als je niet in de spiegel durft te kijken om te ontdekken wie je echt bent en wat jou blij maakt, dan is de kans groot dat je leven met jou als grijze muis in de hoofdrol kleurloos blijft. Een leven met jou als leidend voorwerp, zonder regie en angst als slechte raadgever. Een leven waarin jij niet als nummer 1 op je eigen prioriteitenlijstje staat. Onbezorgd en vrij.
Dat wil je toch niet?
